Tor dzisiejszej bocznicy koksowni powstał w 1853 r. kiedy doprowadzono Kolej Węglową do Starego Zdroju, a stamtąd przez stację Wałbrzych Dolny Towarowy tory dochodziły do kopalni Gluckhilf (KWK VICTORIA) w dzielnicy Sobięcin. Tam od ślepo kończących się torów na terenie kopalni odchodził wahadłowo tor do stacji manewrowej - załadunkowej dla kopalni Bahnschacht (KWK WAŁBRZYCH). W roku 1867 r. poprowadzono tor ze stacji Wałbrzych Główny - Wałbrzych Miasto i w ten sposób znacjonalizowana spółka Kolej Marchijska (NME) odebrała gros frachtów wałbrzyskiego węgla spółce Kolei Świebodzickiej (BSFE). Intensywnie obsługiwany tor pomiędzy dwiema kopalniami stopniowo tracił na znaczeniu. Po 1890 r. stał się, tak jak jest obecnie, bocznicą między stacją WF a kopalnią i koksownią VICTORIA. Aktualnie bocznica jest bardzo intensywnie użytkowana.

Bocznica o długości 561 m odgałęzia się na stacji Wałbrzych Fabryczny od toru nr 7 w km 74,078 linii kolejowej nr 274. Bocznica krzyżuje się także z torami nr 4, 5, 6, 8 stacji WF. Bocznica rozgałęzia się na 5 torów postojowych. Tor główny bocznicy ma nr 27 na planach stacyjnych. Bocznicę obsługuje nastawnia WF1 na stacji Wałbrzych Miasto oraz nastawnia koksowni przy bramie zakładowej.